غریبه ی آشنا!! + عکس :)

گاهی وقتا درست مثل این روزا، مثل الآن، خودم رو هم نمی شناسم! برای خودمم یه غریبه ام. شاید یه غریبه ی آشنا!!

به انجام خیلی کارها فکر می کنم اما تا میام قدم اولو بردارم نمیدونم چی میشه که می شینم سرجام و میشم یه آدم بی هدفی که به معنای واقعی زندگی نمی کنه! این روزا زندگی نمی کنم.

انگار که یهو دیدم کجام! یهو خودمو بین کلی چیزای دردناک پیدا کردم. من خودمو پیدا کردم اما بلد نیستم چطور باید خودمو نجات بدم. چند باز دستمو دراز کردم تا کمک خودم کنم ولی نمیدونم چرا دستمون به هم نرسید. انگار من از خودم خیلی دورم. خیلی دور شدم. از خودم، علایقم، اهدافم، از همه چیز و همه کس دور شدم.

حتی دیگه نمی تونم مثل قبل بنویسم و شماهارو با نوشته هام ببرم جاهای خوب مثل مزرعه ام. نمی تونم حس خوب بهتون منتقل کنم، برای همین کم می نویسم تا موجب ناراحتیتون نشم.

+ و اماااا شاید عکس آقا آوش اندکی از تلخی نوشته ام کم کنه.

این عکس رو روز پدر ازش گرفتم :) به زور از خواب بیدارش کردیم تا تو جشن روز پدر باشه و یه شاخه گل تقدیم پدر مهربونش کنه و البته یه آب نبات چوبی :))

این دو تا عکس رو هم دو شب پیش گرفتم :)

این عکس رو هم چند روز پیش گرفتم که به اصرار آبجی وسطی جان باهاش رفتم خرید. قبل از این که بریم قول داد منو ببره کافه و بنده هم فقطططط به عشق کافه باهاش رفتم :)  آبجی خیلی واضح نیست آخه شاید دوست نداشته باشه.

و اماااااا اون روزی که گفتم تو عید رفتیم باغ، یادتونه؟؟ همون روزی که نشستم تو گندما و کلی بهم خوش گذشت. این عکس رو هم اون روز گرفتم بین کلییییی شکوفه های بهاری :)

دوستون دارم و همیشه به یادتونم.