خنده های کودکی :)

گاهی چیزی در درون، نداشته هایم را فریاد می زند!

اما آسان است، تلاش برای پررنگ کردن داشته هایی اندک، که به دنیا می ارزند!

سخت است، بلعیدن بغض، جلوی چشمان مادر!

و خنده ای کش داااااااااااار، جایگزینش کردن :))))))

و بعد از گفتن: وااااااای اشکم دراومد اینقده که خندیدم، خیسی همان بغض بلعیده شده را از گونه پاک کردن، آن هم با پشت دست هایی که نیاز به گرم شدن دارند!!!!

فقط و فقط، بغضم را به واسطه ی خنده ای کش دااااااار، شکستم!!

به سرم زده موهامو مثل بچگی هام کوتاه کنم. همین مدلی که تو عکسمه

قطعا خانم Sh از دستم ناراحته که تولدش نمیرم.

کلی برنامه داشتم برای تولدش ولی دیشب که دعوتم کرد، بهانه آوردم برای نرفتن!

ترجیح میدم وقتی بی حوصله ام و کمی ناراحت، تو جمع نباشم تا موجب ناراحتی بقیه نشم.