اعتراف

خیلییییییییییییی یهویی، تبدیل به واقعیت شود رویایی که در سر داری!

قطعا با تمام وجود، شیرینی اش را حس خواهی کرد

و تا عمر داری، مزه خواهی کرد این طعم شیرین تمام نشدنی را.

آخ که اگه بشهههههه چیییییییییی مییییییییشه...

می خواهم متوقف کنم زمان را، و حرکت برای عقربه های ساعت ممکن نباشد. نه این که الآن برایم به معنای واقعی خوب باشد و نخواهم پا به آینده بگذارم. نه!

فقط و فقط می خواهم بدانم در این سال ها چه کردم؟ به اندازه ی حرکت عقربه ها، حرکت کرده ام؟ به سوی کدام هدف، قدم از قدم برمی دارم؟

شاید وقتی فهمیدم، اجازه ی حرکت دهم به عقربه ها، اما با خورشید و ماه و ستارگان چه کنم؟؟روز و شب و گذر عمر که با من نیست!

اعتراف می کنم که تا به امروز، قدر ثانیه ها، دقیقه ها، ساعت ها، روزها، ماه ها و سال هایم را ندانسته ام.

زین پس، خواهم دانست.

+ این خرمالوی خوشمزه ی من خیلیییییییی بوی خوبی میده هاااااااااا. من خیلییییییییییی دوسش دارماااااااااا. ظهر تو بغل خاله ماهیش اومد و تو چشماش نگاه کرد و یه عاااااااااالمه خندید. کلی هم ژست گرفت و گذاشت خاله ازش عکس بگیره.

خرمالو رو ببینید چه جوری نگاه می کنه :))

آخه میشه اینو نخورد؟؟؟؟؟؟ نه آخه میشهههههههههههه؟؟؟