نکن غنچه ی نشکفته ی قلبم رو تو پرپر :)

پا به اتاق آبجی گذاشتن و حرصش را درآوردن، بسی لذت بخش است و موجب خنده های از ته دل، و جیغ کش داااااااااار مادر که از پذیرایی به گوش می رسه میشه.

لذت بخش تر است وقتی که دست بردار نباشی و به سربه سر گذاشتنش ادامه دهی. در آخر هم خشمگینانه از جایش بلند شود و تو با خنده های کش دار پا به فرار بگذاری.

بله...ماهی دیشب بسیاااااااااااااااااار سربه سر آبجی وسطی گذاشت و موجب خندیدنش شد. حال ماهی خانومم خیلی خوب شد و فقط تا نیم ساعت تپش قلب داشت و سرفه هایی که موجب دراومدن اشکش شد.

وقتی آدم صداش درنیاد و شب تا صبح با سرفه هاش همه رو کلافه کنه، حاضره هر کاری کنه تا خوب بشه.

مامان: ماهییییییییییییییییییییییییییییییییییی اون پیازارو بخور.

با دوتا پیاز بزرگ که روی گاز در حال کباب شدن بودن مواجه شدم و شروع به خوردن کردم.  

مامان و آبجی بزرگه و داماد رفتن کمد فسقل خانو بگیرن. هرچی به آبجی وسطی میگم پاشو بریم بیرون یه چرخ بزنیم نمیاد کههههههههههه.

بنده هم بسییییییییی دلم گرفته بود و رفتم بیرون. پیاده تا پارک رفتم و تو یه آلاچیق نشستم. اینقدر غرق در افکارم شدم که نفهمیدم کی هوا تاریک شد.

صدای هیچ کلاغی امروز به گوشم نرسید.

مامان امروز با کلییییییییییی کتاب خوب اومد خونه. تا نخونمشون خیالم راحت نمیشه.

+ عنوان بی ربط می باشد.