پاییز

پتویی داریم، پاییزی

خود را زیر پاییز، پنهان می کنم

و چه کیف می دهد کشیدن پاییز روی خود

افکار پاییزی به سراغم می آیند

خستگی را حس می کنم از عمق وجود

نمیدانم چطور از جانم بیرونش کنم

: هی ماهی، اینقدر خودتو به زمین فشار نده که خوابت نمیییییییییی برههههههههههه

: دختر مگه مجبوری بخوابی وقتی خوابت نمیاد؟؟؟

می گویند و می خندند. آبجی وسطی و مادر را می گویم.

سایه هایشان را می بینم

سایه ای که شبیه به مادر است، نزدیک و نزدیک تر می شود

انگشتانش را حس می کنم

قلقلک

چیزی که تحملش غیرممکن است برایم

و تسلیم می شوم

به همراه خنده هایی که دل را به درد می آورد، و لپ هایی قرمز، پاییز را کنار می زنم و بیرون می آیم