" _ "

 چه شنونده ی خوبیست

با همان لبخند همیشگی اش، آرامم می کند

دل خوشی ام، هم صحبتی با همین عکس است

برخلاف همیشه، کنترل را در دست می گیرم و در شبکه ها سرک می کشم.

با دیدنش خشکم می زند

آبجی وسطی را می گویم

در چارچوب در با چشمانی قرمز ایستاده

به اتاقش می رود

ماندم حرف بزنم یا سکوت کنم

با لبخند کنارش ایستادم و تا گفتم دلیل قرمزی چشمات چیه؟؟؟ بغضش ترکید

شال صورتی را روی چشم هایش می فشارد و بین هق هق هایش می گوید: بیکار شدم

مامان سراسیمه به سمتمان می آید

به نظرش اتفاق خیلی بدی افتاده

وقتی باخبر می شود خنده ای تحویلمان می دهد و می گوید

آخه مگه زن و بچت گشنه موندن که اینجوری گریه می کنی؟؟؟؟ فدای سرت

مشغول دل داری به آبجی می شوم

نیم ساعت بعد آقای " لو " به مامان زنگ می زند

ممکن است مامان هم بیکار شود

حالا باید هر دویشان را دل داری دهم

عجیب است

در یک روز هر دویشان بیکار شدند.

با دلقک بازی هایم تا توانستم خنده شان را درآوردم.

بعد هم برایشان غروب پاییزه دلم غم انگیزه را با صدایی خنده دار می خوانم و آن دو می مانند بخندند و یا گریه کنند و ترجیح می دهند بخندند، یعنی مجبورشان می کنم به خندیدن.

با دیدن کامواهای رنگی، نیشم باز می شود و فسقلی را در لباس های بافتنی تجسم می کنم.

یکشنبه که خونه اومدم، با چشمای گریون پشت میزم نشستم و خیره شدم به عکس روبه رو. دلم از آدمای اطرافم گرفته بود و شاید دلتنگ شده بودم.  آبجی وسطی گوشیشو جلوی چشمم گرفت. با دیدن تصویری که دیده می شد از خوشحالی جیغ می زدم. آبجی سونوگرافی رفته بود و یه فیلم از فسقلی فرستاده. قربونش برم دیگه همه چی داره، دست، پا، گوش...وای الهی خاله فدات شه فرشته کوچولو. خلاصهههههه دیدن فیلم چندثانیه ای از این فسقلی، و شنیدن صدای قلبش، حالمو خوب کرد. الآن سه ماهش تموم شده.

فرداهم که روز پرکاری خواهد بود و تا ساعت 6 دانشگاهم.