شام امشبم

 

چرا اینقده من باسلیقه ام آخه؟؟؟؟خخخخ

آشپزی خیلی روحیمو خوب می کنه.

اگه امشبم پیشنهاد میدادم که سالاد بخوریم، میزدن لهم می کردن.

سمیرا تا گفتی قورمه سبزی بار گذاشتی، بدو بدو رفتم ببینم سبزی قرمه داریم یا نه؟ که نداشتیم و تصمیم گرفتم داداش قورمه سبزی رو بپزم. قیمه میشه داداشش دیگه؟؟؟؟

دوهفته پیش، بعد از کلاس بچه ها خواستن باهاشون تا انقلاب برم. از اونجایی که خبر از شکمو بودنم دارن، قول دادن برام بستنی قیفی می خرن اونم یه متری. ( یعنی اگه یکی بیاد بگه بیا باهم بریم تا سرخیابون برات شکلات می خرم، من میرم...به همین راحتی می تونن منو بدزدونن). شکموهم خودتونید.

خلاصه قبول کردم و باهاشون رفتم. به جای بستنی، ذرت مکزیکی خوردیم جاتون خالی. بماند که چقدر سر خوردن این ذرت، مسخره بازی درآوردیم و خندیدیم.

تو متروی انقلاب یه آقایی گیتار میزد و می خوند. صداش خیلی قشنگ بود و یه سوزی داشت.

کل راه، خانمz، داشت از دوست پسراش می گفت و من سرم را تکان می دادم که مثلا می شنوم و گوشم با توست، درصورتی که اصلا حوصله ی شنیدن آن حرف ها را نداشتم. سوالی کرد که ماندم چه جوابی بدهم. گفت: ماهی، تو چرا مثل بقیه نیستی؟؟؟؟چرا هرکی میاد سمتت دست رد به سینش میزنی؟؟؟

سکوت کردم. سکوت هم جوابیست.