آرامم
زیر آسمان نشسته ام
و به آوای گنجشگک ها با جان و دل گوش می سپارم
نسیم، خود را میان گیسوانم جای می دهد و دست نوازش پر ز مهرش را برگیسوانم می کشد
و من خوشحالم
از بودن
از ماندن
از این که هنوز هم زیر این سقف آبی و پر ابر هستند کسانی که دوستشان دارم
کسانی که دوستم دارند
خورشید نگاهم می کند
و من در آرام ترین، آبی ترین و پر نبض ترین دقایق عمرم خود را در آغوشم می فشارم
لبریز از احساس خوب
خوشحالم از این بابت