نامه ای برای پاییز :)

دلبرم، شاید امسال نتونم اونجور که باید بغل بگیرمت و آوازی زیرلب زمزمه کنم و تو خش خش برگ های مچاله شده ات را دربیاوری و ابرها را برای باریدن فرابخوانی. و این گونه می شود که آوازم ترکیب می شود با نت های تو.. نت های پاییزی.

بعد از این ها را نگویم که چطور مرا دیوانه ی خود می کنی.. دیوانه ام می کنی با رنگین کمانت که چون پیچک، دور تا دور وجودم را فرا می گیرد

و چه خوش لحظه ایست لمس تو

این بود نامه ی من به پاییز :)