"بعضی وقتا خیلی زود دیر میشه"

فهمیدن بیشتر حرف های نگفته و رازهای پنهون کرده ی آدمای مهم زندگیمون ازگذشته، حال و آینده شان، اونقدری  وجودت رو از درد لبریز می کنه که حتی اگه از اشک هات سیلاب راه بیوفته و فریادها و ضجه هات گوش روزگار رو کر کنه، بازهم ذره ای سبک نخواهی شد..  و در چه کنم ترین حالت ممکن به سر خواهی برد.

وای به روزی که اون آدم تنها آدم مهم زندگیت باشه ولی تو فقط بخش کوچکی از زندگیش باشی!

+ لطفا همونقدر که برای یکی مهمی، برات مهم باشه. بودنش تو هر لحظه برات مهم باشه. بغضش برات مهم باشه. حرفش رو بفهم..

+ این جمله ای که می خوام بگم خیلی تکراریه ولی بیاید این بار بهش عمیق فکر کنیم: " بعضی وقتا خیلی زود دیر میشه"

+ حرف بزنید.. از نگفته هاتون.. از رازهاتون. خودتون بگین و نزارین جوری که نباید بفهمه. نزارین بعدها وقتی تو یه روز تابستونی همینجور که نشسته و به فکر نوشتن یه عاشقانه جدید برای تو، خیلی چیزارو بفهمه!  اون موقع باز هم به نوشتن عاشقانه برای تو  ادامه میده ولی با کلمه به کلمه اش دست به قلب پاره پاره اش می گذارد و آه هایی بی پایان تا ابد و یک روز با او خواهند بود!

شاید هیچ وقت هم به روت نیاره و فقط آروم و بی صدا به انتظار خاموش شدن ستاره اش و در آغوش مرگ رفتن بشینه..

+خوشحالم که نامه هایی که نوشتنشون رو شروع کردم مورد پسندتون واقع شده و ناراحت از این که چند روزیست قصد نوشتن نامه جدید دارم ولی ممکن نیست!

باید که دگرگون شود حالم برای چیدن واژه های پراحساس کنار هم..